ไม่เฉียดแม้เงา : รวมทีมแข้งดังที่ไม่เคยติดทีมยอดเยี่ยม PFA 

ในช่วงท้ายฤดูกาลเป็นธรรมเนียมปกติอยู่แล้วที่จะมีการมอบรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของสมาคมนักเตะอาชีพอังกฤษ ซึ่งมีการมอบให้กับแข้งที่ทำผลงานที่โดดเด่นที่สุดในปีดังกล่าว

ทว่าทีมยอดเยี่ยมประจำปีของ PFA ก็เป็นอีกรางวัลที่หลายคนตั้งตารอไม่แพ้กัน โดยเป็นการคัดเลือกนักเตะที่ทำผลงานในแต่ละตำแหน่งได้อย่างยอดเยี่ยมกว่าใครในลีก ซึ่งประกาศผลออกมาให้ทั่วโลกได้รับทราบถึง 11 ผู้เล่นสุดแกร่งในซีซั่น

อย่างไรก็ตาม นักเตะที่โชว์ฟอร์มได้โดดเด่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเหล่านั้นจะได้รับการการันตีเสนอชื่อให้เข้าไปอยู่ทีมยอดเยี่ยมแห่งปี แม้จะรักษามาตรฐานของตัวเองได้ดีมาตลอดซีซั่นก็ตาม 

และนี่คือทีมรวมนักเตะดังที่ทำผลงานได้ยอดเยี่ยมหลายปีในลีกสูงสุดแดนผู้ดีที่ไม่เคยมีชื่อติดอยู่ในทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของ PFA เลยแม้แต่ครั้งเดียว 

 

เปเป้ เรน่า 

เรน่าถือเป็นนักเตะที่โชคดีกว่าคนอื่นอยู่พอสมควร เนื่องจากเขามักจะได้ถ้วยรางวัลหรือแชมป์อะไรสักอย่าง ทั้งๆ ที่เขาแทบไม่มีส่วนร่วมกับทีมบ่อยครั้งนัก (ลงเล่นแค่นัดเดียวจาก 3 ทัวร์นาเม้นต์ที่ทีมชาติสเปนคว้าแชมป์) แต่อย่างน้อยเรื่องฝีมือการเซฟประตูของเขาก็ไม่เป็นสองรองใครแน่นอน

แต่สิ่งที่เจ็บปวดอย่างหนึ่งสำหรับเรน่าคือเขาไม่เคยมีชื่ออยู่ทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของ PFA เลย แม้ว่าตัวเขาจะคว้ารางวัลถุงมือทองคำพรีเมียร์ลีกมาก 3 ปีติดต่อกัน โดยทำคลีนชีทไปทั้งหมด 57 ครั้ง ตั้งแต่ฤดูกาล 2005-06 ถึง 2007-08 ซึ่งใน 3 ปีนั้นเขาพ่ายให้กับ เชย์ กิฟเว่น จาก นิวคาสเซิล, เอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์ จากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และ เดวิด เจมส์ จากพอร์ทสมัธ 

 

ไมเคิ่ล เอสเซียง

หลังจากที่สร้างชื่อกับโอลิมปิก ลียง เชลซี ก็ไม่รอช้ากระชากตัว ไมเคิ่ล เอสเซียง มาร่วมทีมในปี 2005 และเข้ามาเป็นตัวหลักของ โชเซ่ มูรินโญ่ ได้อย่างรวดเร็ว พร้อมกับช่วยให้ ‘สิงห์บลูส์’ ป้องกันแชมป์ลีกได้สำเร็จ รวมถึงมีส่วนร่วมกับแชมป์อีกหลายรายการหลังจากนั้นด้วย 

นอกจากนี้แข้งชาวกาน่า เคยถูกนำชื่อเสนอเข้าชิงรางวัล บัลลงดอร์ อยู่ 2-3 ครั้ง และคว้ารางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีของ เชลซี ในปี 2006-07 ด้วย แต่เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากที่ไม่เคยได้รับรางวัลนี้เลย แม้จะเล่นได้อย่างยอดเยี่ยมแค่ไหนก็ตาม

 

สตีฟ บรูซ

ในช่วงที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ประสบความสำเร็จใน พรีเมียร์ลีก ยุคแรกๆ ได้ ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณความแข็งแกร่งในแนวรับที่คู่หูปราการหลังอย่าง สตีฟ บรูซ และ แกรี่ พัลลิสเตอร์ มอบให้ แต่น่าเศร้าที่ความสำเร็จส่วนตัวของทั้งคู่ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน

ในด้านทีมชาติ พัลลิสเตอร์ ติดทัพ ‘สิงโตคำราม’ ถึง 22 นัดด้วยกัน แต่ บรูซซี่ กลับไม่เคยโอกาสรับใช้ทีมชาติอังกฤษ เลย ส่วนระดับสโมสร แม้ทั้งคู่จะคว้าแชมป์ร่วมกันหลายรายการ แต่ พัลลี่ ก็ติดทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของ PFA ถึง 5 ครั้ง ขณะที่ บรูซ กลับไม่เคยอยู่ในทีมนั้นเลยแม้แต่ครั้งเดียว ให้ตายสิ!

 

เลดลี่ย์ คิง

อีกนักเตะฝีเท้าดีที่ถูกลืมเลือน เลดลี่ย์ คิง อาจจะเป็นหนึ่งในกองหลังที่ดีที่สุดในลีกไปแล้ว ถ้าเขาไม่ถูกอาการบาดเจ็บลักพาตัวไปบ่อยครั้งซะก่อน

แน่นอนอยู่แล้วว่าแฟนบอล สเปอร์ส จะต้องยกย่องกัปตันทีมของพวกเขา แต่สำหรับ คิง นั้นได้รับความเคารพจากคู่แข่งด้วย เธียร์รี่ อองรี อดีตกองหน้าระดับตำนานของ อาร์เซน่อล เคยกล่าวในปี 2006 ว่า “คิง จะแย่งบอลจากคุณได้โดยที่คุณไม่รู้ตัวเลยล่ะ แถมไม่ทำฟาวล์เลยซักครั้งด้วย” และสถิติใบเหลือง 10 ใบกับใบแดงเป็นศูนย์ตลอดการค้าแข้ง 350 นัด ยืนยันเรื่องที่ อองรี บอกได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว

 

ไนเจล วินเทอร์เบิร์น

บรรดาแบ็คยุค 90 ของอาร์เซน่อล ไม่มีทางลืมชื่อของ ลี ดิ๊กสัน และ ไนเจล วินเทอร์ตัน ได้แน่นอน แต่ทว่าสไตล์การเล่นอาจจะทำให้พวกเขาทั้งคู่ได้รับการจดจำที่แตกต่างกันเกินไปมากพอสมควร

ขณะที่ ดิ๊กสัน มักเติมเกมบุกได้สนุกถึงใจแฟนๆ ‘เดอะ กันเนอร์ส’ แถมยังสามารถทำประตูได้อีกด้วย ทำให้เขาได้รับการจดจำและยกย่องมากกว่า วินเทอร์เบิร์น ที่เน้นเกมรับมากกว่าเกมรุกเป็นไหนๆ รวมถึงในทีมยอดเยี่ยมของพรีเมียร์ลีก ด้วยที่เขาไม่มีโอกาสอยู่ในจุดนั้นเหมือน ดิ๊กสัน เลย 

 

ชาบี อลอนโซ่

ตลอด 5 ปีที่กองกลางมาดเนี้ยบชาวสแปนิช ลงเล่นในถิ่นแอนฟิลด์ ชื่อของเขาไม่เคยอยู่ทีมยอดเยี่ยมของ PFA เลยแม้แต่ปีเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ ชาบี อลอนโซ่ เป็นนักเตะต่างชาติที่ถูกมองข้ามในทีมหรือในลีกแดนผู้ดีแต่อย่างใด

ความสงบเยือกเย็นยามครองบอล และลูกยิงไกลนอกกรอบที่แม่นยำหวังผลได้เป็นเรื่องที่แฟนบอลทั่วโลกรับรู้และเข้าใจความสามารถของ อลอนโซ่ ได้อย่างถ่องแท้ แต่กลับไม่เคยอยู่ในทีมแห่งปีของลีกแดนผู้ดีเลย แม้กระทั่งรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมประจำเดือนของพรีเมียร์ลีก ขณะที่เพื่อนร่วมทีมของเขาอย่าง สตีเว่น เจอร์ราร์ด ได้รับรางวัลเหล่านี้แบบที่แฟนๆ เห็นจนชินตา

โคล้ด มาเกเลเล่

น่าแปลกมากๆ ที่ชื่อของ โคล้ด มาเกเลเล่ ไม่เคยอยู่ในทำเนียบผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำปีของ PFA เลยสักปี หลังบอกลา เรอัล มาดริด และย้ายมาร่วมทีม เชลซี ในปี 2003 ก่อนจะกลายเป็นแข้งคนสำคัญของ โชเซ่ มูรินโญ่ ในการพา ‘สิงห์บลูส์’ คว้าแชมป์ลีก 2 สมัยติดต่อกัน 

ด้านประสบการณ์ในเกมลูกหนังที่โชกโชนบวกกับการอ่านเกมที่แม่นยำทำให้เขาสามารถควบคุมจังหวะการเล่นของทีมได้อย่างสมบูรณ์แบบ อีกทั้งยังช่วยให้นักเตะคนอื่นๆ ทำเกมรุกได้อย่างอิสระโดยที่ไม่ต้องพะวงกับการลงมาเล่นเกมรับเลย หากมีกองกลางชาวฝรั่งเศสอยู่ทีม นอกจากนี้บทบาทของเขายังช่วยสร้างบรรทัดฐานใหม่ให้กับมิดฟิลด์ในยุคปัจจุบันอีกด้วย

 

จานฟรังโก้ โซล่า

อีกหนึ่งนักเตะจาก เชลซี ที่ไม่เคยติดทีมยอดเยี่ยมของ PFA แบบเหลือเชื่อ จานฟรังโก้ โซล่า คือนักเตะที่เต็มไปด้วยทักษะเชิงลูกหนัง พร้อมกับลีลาที่น่าตื่นตาตื่นใจ อีกทั้งลักษณะที่ดูเป็นมิตรกับผู้คนรอบข้าง น่าจะทำให้เขาได้เสียงโหวตมากจริงๆ น่าเสียดายที่มันไม่เป็นอย่างนั้น

ด้วยความสามารถและความมุ่งมั่นในชัยชนะของแข้งชาวอิตาเลี่ยน ช่วยให้ เชลซี คว้าแชมป์ครั้งแรกในรอบ 25 ปี และคว้าอีก 4 รายการใน 4 ฤดูกาลต่อมา แต่นั่นก็ไม่เพียงให้เขามีชื่ออยู่ทีมยอดเยี่ยมของซีซั่นอยู่ดี แต่ไม่ต้องน้อยใจ เพราะเพื่อนร่วมทีมยุคเดียวกันอย่าง โรแบร์โต้ ดิ มัตเตโอ, กัส โปเยต์ และ มาร์เซล เดอไซญี ก็ไม่เคยคว้ารางวัลนี้มาครองได้เลยเช่นกัน

 

มาร์ค โอเวอร์มาร์ส

แม้เหล่า กูนเนอร์ส จะจดจำชื่อของ มาร์ค โอเวอร์มาร์ส ได้อย่างดี แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาคือนักเตะต่างแดนอีกคนที่ถูกมองข้ามในอังกฤษ หลังย้ายจากอาแจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม มาอยู่กับทีม อาร์เซน่อล ในปี 1997-2000 ก่อนจะย้ายไปดับกับ บาร์เซโลน่า ในเวลาต่อมา

ปีกชาวดัชต์ คือตัวทีเด็ดสุดอันตรายของ อาร์แซน เวนเกอร์ โดยทำไป 12 ประตูในฤดูกาลแรกกับ ‘ปืนใหญ่’ ก่อนจะพาทีมคว้าแชมป์ พรีเมียร์ลีกและเอฟเอ คัพ ในปีนั้น แต่ดันมาพ่ายให้กับ ไรอัน กิ๊กส์ ในทีมยอดเยี่ยมแทน ถ้าหากมีการโหวตรางวัลนี้ตอนจบฤดูกาล เชื่อว่าไม่มีทางชื่อของ โอเวอร์มาร์ส จะหลุดไปจากทีมยอดเยี่ยมแห่งปีแน่นอน

 

ร็อบบี้ ฟาวเลอร์

เดเล อัลลี่ เป็นนักเตะคนล่าสุดที่คว้ารางวัลดาวรุ่งของ PFA 2 ปีซ้อน โดยก่อนหน้านี้มีชื่อของเวย์น รูนีย์, ไรอัน กิ๊กส์ รวมถึง ร็อบบี้ ฟาวเลอร์ อดีตกองหน้าระดับตำนานของลิเวอร์พูลด้วย

ทุกคนที่เคยคว้ารางวัลต้องมีชื่อติดอยู่ในทีมยอดเยี่ยมของซีซั่นด้วย แต่ไม่ใช่กับ ฟาวเลอร์ ที่เคยคว้ารางวัลดาวรุ่งยอดเยี่ยมในปี 1995 และ 1996 แต่เขาก็ยังไม่ดีกับการอยู่ในทีมแห่งปีลีกผู้ดี แม้ยิงได้ถึง 64 ลูกในพรีเมียร์ลีก ก่อนอายุครบ 21 ปีก็ตาม

 

จิมมี่ ฟลอยด์ ฮัสเซลเบงค์

หลายคนยกย่องให้ จิมมี่ ฟลอยด์ ฮัสเซลเบงค์ เป็นอีกหนึ่งหัวหอกระดับตำนานในพรีเมียร์ลีก โดยซัดไปทั้งหมด 127 ลูก ตลอดการค้าแข้งในแดนผู้ดี ทั้งตอนอยู่กับ ลีดส์ ยูไนเต็ด, เชลซี, มิดเดิ้ลสโบรห์, และ ชาร์ลตัน แอธเลติก แถมยังเคยคว้าดาวซัลโวลีกถึง 2 ครั้งในฤดูกาล 1998–99 และ 2000–01

แต่น่าตกใจพอสมควร หากย้อนไปดูทีมยอดเยี่ยมของ PFA ในปีเก่าๆ ตั้งแต่ช่วงปลายยุค 90 จนถึง ยุค 2000 ต้นๆ กลับไม่มีชื่อของกองหน้าชาวดัตช์ อยู่ในนั้นเลย และสาเหตุหลักๆ ที่เราเชื่อว่าทำให้ต้องหลุดจากทีมยอดเยี่ยมไป คงเป็นเพราะความสำเร็จในระดับสโมสรของ ฮัสเซลเบงค์ ที่มีไม่มาก และส่วนใหญ่ทำได้แค่รองแชมป์เท่านั้นเอง

 

ตัวสำรอง

นักเตะที่ควรติดทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของพรีเมียร์ลีกยังมีอีกหลายคน เช่น มาร์ค ชวาเซอร์ ที่ทำคลีนชีตในลีกอังกฤษถึง 152 นัด, ริคาร์โด้ คาร์วัลโญ่ กองหลังคู่บุญของ มูรินโญ่ ที่มีส่วนสำคัญในการพา เชลซี คว้าแชมป์ลีก 2 ปีติด

ในช่วงที่ ลีดส์ ยูไนเต็ด สร้างแรงสั่นสะเทือนในอังกฤษ และฟุตบอลยุโรป ลูคัส ราเดเบ้ ก็ถูกพูดถึงอย่างมากในฐานะกัปตันทีมคนเก่งที่ทำให้แข้ง ยูงทอง เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน

นอกจากนี้รวมยังไปถึง ลูก้า โมดริช สมัยเล่นให้ สเปอร์ส ก่อนยกระดับเป็นแข้งระดับโลกกับ เรอัล มาดริด, เมซุต โอซิล กับลีลาแอสซิสต์ที่แฟนบอล อาร์เซน่อล ไม่มีวันลืม หรือ เปาโล ดิ คานิโอ ดาวเตะติสต์แตกอีกคนในพรีเมียร์ลีก ที่อารมณ์ศิลปินของเขาอาจทำให้หลายคนมองข้ามไป

 

 

บทความที่เกี่ยวข้อง